Vito Acconci
° 1940
Geboren in New York (US), leeft in New York (US).
Vito Acconci (°1940) woont en werkt in Brooklyn, New York. Hij is dichter en begint in de jaren zestig met het maken van kunstwerken waarbij hij op een zelf-analytische manier te werk gaat. Zijn eigen lichaam is het onderwerp in werken van diverse aard: fotografie, film en performance. In het midden van de jaren zestig creëert hij audiovisuele installaties die tentoonstellingsruimtes in gemeenschappelijke ontmoetingsruimtes veranderen. Acconci onderzoekt nu niet zichzelf, maar relaties tussen mensen en de grenzen tussen publieke en privé-ruimtes. Het feit dat bezoekers in musea niks mogen aanraken, terwijl dat juist de plaats is waar men (door de werken) uitgenodigd wordt om dat te doen, brengt hem ertoe om machines (die een soort schuilplaatsen vormen) te maken die door de bezoekers geactiveerd kunnen worden. Zijn werken uit de jaren zestig en zeventig zijn vaak agressief en confronterend en Acconci is zich ervan bewust dat de galerie- of museumbezoeker daar enigszins op voorbereid is. Hij realiseert zich dat hij mensen in de publieke sfeer (op straat, op een perron of in een winkelcentrum) niet op die manier kan benaderen. Hij zoekt daarom ‘zachtere’ manieren om denkprocessen op gang te brengen. Eind jaren tachtig ontwerpt hij prototypes voor meubels, huizen en tuinen. Zoals al zijn werk vormen deze modellen voorstellen van ideeën, die door Acconci’s bekommernis voor intermenselijke relaties en het zich bewegen en gedragen in privé- of publieke ruimte, een politieke dimensie verkrijgen. Acconci werkt nu samen met een groep architecten in Acconci Studio die zich focust op architectuur en landschapsinrichting/ruimtelijke ordening. Acconci Studio organiseert en realiseert publieke projecten zoals een binnentuin voor de Philadelphia luchthaven, een plein voor de University of Illinois in Chicago en zetels en belichting voor een transithal in de San Francisco luchthaven.
