Demolition
Ensemble
Gordon Matta-Clark werkte veelal in slooppanden in verloederde buurten. In de jaren 1960 en 1970 was er in New York heel wat leegstand en verarming van de stad. Bij de afbraak verdwenen de ingrepen samen met de gebouwen. De interventies zijn vergankelijk, plaatsgebonden en daarom niet (ver)koopbaar. In zijn cuttings is de vergankelijkheid meegegeven, dit gold ook voor Office Baroque, al blijkt uit een brief van juli 76’ aan Flor Bex dat hij hoopte om met Office Baroque eindelijk weer eens een cutting te realiseren die niet radicaal tijdelijk zou zijn. Hij hoopte dat het project zich zou kunnen ontwikkelen in de tijd zodat men de mogelijkheden ervan kunnen exploreren en aftasten: ‘het idee van het mogelijke rekbaar maken’ zoals hij het in de geciteerde brief aan Bex noemt.
Toch werd Office Baroque op 2 juli 1980 met de grond gelijk gemaakt. In de Gazet Van Antwerpen van 3 juli 1980 stond hierover onder titel ‘De Brokstukken vlogen Ogier om de oren’ het volgende te lezen:
"Gisteren ging de zware slopersbol aanbeuken tegen het brede pand tussen de Palingbrug en het Willem Ogierplein. Voor Willem een zoveelste verassing. Nadat hij vroeger reeds de helft van zijn trappen verloor ten bate van een ondergrondse parkeergarage, vlogen hem maandag de brokstukken rond de oren."
En over de driestheid: "Bij het neerhalen van de gevel aan de kant van de kaai van de zetten de arbeiders van de slopersfirma er nogal serieus de beuk in. Puin en brokstukken kwamen zelfs tot aan de overkant van de brede Ernest Van Dijckkaai terecht. Als er grote middelen gehanteerd worden, zijn de resultaten vaak navenant. In een minimum van tijd werd gisteren nagenoeg de hele gevel tegen de grond gehaald."
Klik hier om meer artikels te lezen over de afbraak.
